Unha campaña que a xente fixo súa, chegando xa a máis de 100 concellos e 3000 comercios e centros escolares.
De “Compostela en Negro” pasamos a “Galicia en Negro”, nunha rede crecente de fraternidade e cooperación contra o machismo que se espalla xa por todo o país.
Neste mandato tamén vimos nacer por fin a Casa das Mulleres Xohana Torres, un ansiado proxecto prometido durante anos que hoxe xa é un espazo central dunha cidade con nome de muller.
Porque aí están o Estadio Verónica Boquete en San Lázaro, o parque Begoña Caamaño, a ludoteca María Miramontes en Fontiñas ou o o aeroporto Rosalía de Castro en Lavacolla.
Sentimos orgullo desta Compostela que se corresponsabiliza nos coidados, que aposta pola educación non sexista e que reivindica a memoria das que fomos e das que somos nos obradoiros de empoderamento no rural.
Sentimos orgullo desta Compostela que inunda as súas prazas de dignidade e rebeldía feminista, que berra alto e claro que non dará un paso atrás ante o machismo e a intolerancia.
Fixemos moito, pero queda moito por facer para que todos os días sexan 8 de marzo.
Por iso seguiremos día a día gañando máis futuro para un Concello que é Territorio feminista.
